Najczęściej zadawane pytania

Tak, jeżeli zostanie porwanie przeleczony endodontycznie lub już był leczony endodontycznie i nie budzi zastrzeżeń klinicznych i radiologicznych, a linia złamania nie przebiega wzdłuż długiej osi korzenia lub skośnie kończąc się głęboko pod dziąsłem.

Zależy to od stopnia rozchwiania. W przypadku znacznego rozchwiania związanego z wyraźnym zanikiem kości wyrostka zębodołowego, trwałość takiego zabiegu jest wątpliwa i należy zastanowić się nad jego zasadnością lub potraktować ten zabieg jako element rekonstrukcji tymczasowej przed podjęciem decyzji alternatywnego sposobu leczenia.

Nie, gdyż wykonywany jest w obrębie zęba leczonego endodontycznie, który nie reaguje na bodźce mechaniczne, a wykonywane zabiegi wykonywane są przy użyciu wierteł chłodzonych wodą.

Trwałość rekonstrukcji wykonywanych na wkładach indywidualnych jest zwykle większa, niż na wkładach standardowych. Po poprawnym wykonaniu np. korony na takim filarze, uzyskujemy pełną rehabilitację w zakresie kosmetyki i funkcji. Zwykle konstrukcje takie są tak trwałe, jak długo poprawnie funkcjonuje korzeń zęba, na którym są one wykonane.

Pacjent musi zwracać uwagę na przeleczony ząb. By wypełnienie utrzymało się na długie lata i nie uległo złamaniu, czy innemu uszkodzeniu, pacjent powinien unikać gryzienia twardych pokarmów. Ponadto pacjent musi dbać o higienę zębów i regularnie kontrolować stan zębów podczas kontroli u lekarz a prowadzącego. Nasz specjalista zaleci poza tym stosowanie fluorowanego płynu do płukania ust i pasty do zębów.

Obecne stosowane kleje w połączeniu z precyzyjnym wykonaniem pracy praktycznie uniemożliwiają rozwijanie się próchnicy pod inlay’em, gdyż kleje na których montowany jest inlay nie wypłukują się (są niezwykle twarde i mocne). Przestrzeń między zębem a inlay’em jest bardzo mała więc próchnica nie ma warunków do rozwijania się.

W przypadku bardzo dużych rekonstrukcji odklejenie się inlay’a jest możliwe. Występuje jednak rzadziej niż uszkodzenie tradycyjnego wypełnienia. Zwykle można go ponownie wkleić. Należy podkreślić, że nieduże rekonstrukcje w systemie inlay/onlay praktycznie nie mogą się odkleić i wypaść. Oczywiście pod warunkiem, że cały proces został przeprowadzony zgodnie z regułami sztuki lekarskiej i z zachowaniem reżimu technologicznego.

Należycie wykonana korona protetyczna wystarcza na długo. Jej statystyczna trwałość wynosi od 8 do 15 lat. Jednak, dla utrzymania tego dobrego wyniku konieczna jest odpowiednia higiena jamy ustnej i systematyczne wizyty u lekarza prowadzącego.

Korona tak samo jak naturalny ząb może podlegać procesowi zużycia lub zniszczeniu podczas poważnych urazów mechanicznych. Zwykle dobrze wykonana korona wytrwa w jamie ustnej tak długo jak naturalny filar zęba, na którym jest osadzona.

Zależnie od rodzaju korony preparacja zęba jest mniejsza lub większa. W skrajnych przypadkach dochodzi ona do 40% objętości korony. Doświadczony lekarz nie oszlifuje zęba więcej nić to konieczne. Zbyt małe oszlifowanie korony może czasami katastrofalnie pogorszyć uzyskane efekty i obniżyć trwałość a czasami wręcz uniemożliwić poprawne wykonanie korony.

Większość koron wymaga szlifowania z tak zwanym stopniem (tzw. schodkiem). Kształt jego bywa różny. Wykonuje się go w okolicy przydziąsłowej. Ma on na celu umożliwienie gładkiego przejścia wykonywanej korony w korzeń zęba tak aby nie powstawały zachyłki i nawisy w okolicy dziąsła, które powodują stany zapalne dziąseł i poważne choroby przyzębia.

Tak, w przypadkach, w których stan kliniczny filaru protetycznego jest zły i niemożliwy do poprawienia (zmiany okołowierzchołkowe, znaczące rozchwianie zęba, niektóre złamania w obrębie korzenia itp.) korony protetyczne nie są wykonywane. W takim przypadku podejmuje się próbę poprawienia stanu klinicznego filaru, a jeżeli jest to nie możliwe należy korzystać z innych rozwiązań protetycznych (mosty, korony zespolone, implanty, protezy ruchome itp.).

Pacjent jest dokładnie informowany przez lekarza o konieczności przestrzegania pewnych zasad, które umożliwią długie poprawne funkcjonowanie korony w nienagannym stanie. Powinien też dbać o higienę jamy ustnej. Ponadto powinien przestrzegać regularnych wizyt kontrolnych, unikać gryzienia takich pokarmów czy przedmiotów, które mogą spowodować uszkodzenia mechaniczne zarówno korony, jak i naturalnych zębów.

Jeśli chodzi o technologię wykonania to 2 korony wykonane w tej samej technologii są takie same. Jednak każdy przypadek jest inny. Stąd każda korona jest wykonywana indywidualnie, na zamówienie każdego pacjenta.

W przypadku mostów jednobrzeżnych jeden, w przypadku mostów dwubrzeżnych dwa, często stosuje się też mosty wielofilarowe. W przypadku uzupełniania dużych braków lub wątpliwej sytuacji filarów protetycznych blokuje się je koronami tworząc filary wielozębowe.

Zęby żywe preparuje się w znieczuleniu miejscowym, a następnie stosując korony tymczasowe izoluje się taki ząb od dostępu czynników zewnętrznych więc można przyjąć, że jest to zabieg bezbolesny. Szlifowanie zębów leczonych endodontycznie nie wymaga znieczulenia, gdyż zęby te nie wykazują reakcji na bodźce mechaniczne.

Obecnie stosowane techniki laboratoryjnego wykonania konstrukcji, pozwalają na stwierdzenie, że trwałość wykonanego uzupełnienia będzie taka, jak wytrzymałość filarów, na których most jest osadzony (z wyłączeniem urazów mechanicznych i zdarzeń klinicznych, które nie są do przewidzenia ani przez pacjenta ani przez lekarza).

Most osadzony na zdrowych, dobrze przygotowanych zębach nie wykazujących zmian patologicznych (zaniki wyrostka zębodowłowego, rozchwiane, po poważnych urazach mechanicznych) jest rozwiązaniem najtrwalszym z możliwych.

W dobrych warunkach klinicznych i tylko w odcinku przednim udaje się uzupełnić braki dwóch zębów, ale wymaga to indywidualnej oceny rokowania i poprawności wykonania takiej konstrukcji. W przypadku uzupełnienia braku w odcinku bocznym. nie jest to praktykowane.

Powierzchnia klejenia elementów retencyjnych, wielkość uzupełnianego zęba, relacje zgryzowe, przestrzeganie zaleceń, to podstawowe elementy, które decydują o trwałości mostu adhezyjnego. Z naszych doświadczeń wynika, że trwałość takiej konstrukcji wynosi od 2 do 15 lat. Ponowne przyklejenie jest możliwe najczęściej do trzech razy.